Bankacılık Kanunu

Terim Açıklama
Bankacılık Kanunu

Bankacılık kanunu 1. maddesinde "Finansal piyasalarda güven ve istikrarın sağlanmasına, kredi sisteminin etkin bir şekilde çalışmasına, tasarruf sahiplerinin hak ve menfaatlerinin korunmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemek" olarak tanımlanmaktadır.

5411 sayılı Bankacılık Kanunu 19.10.2005'de yürürlüğe girmiştir. Aşağıdaki şirket ve kurumlar bu kanun kapsamında faaliyet göstermekle yükümlüdür;

  • Türkiye’de kurulu mevduat bankaları, katılım bankaları, kalkınma ve yatırım bankaları,
  • Yurt dışında bu faaliyetleri gösteren kuruluşların Türkiye’de açtıkları şubeleri,
  • Finansal holding şirketleri,
  • Türkiye Bankalar Birliği,
  • Türkiye Katılım Bankaları Birliği,
  • Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu,
  • Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu 

Bankacılık kanunu genel olarak;

  • Kuruluş ve faaliyet izinleri ile banka ve finans kuruluşlarının kurucularında aranan şartları,
  • Sermaye arttırımı, birleşme ve hisse değişimi gibi konuları,
  • Kurumsal yönetim, idari personelin niteliklerini,
  • Risk yönetimi, denetim, raporlama kurallarını,
  • Özkaynaklar, krediler ile sermaye yeterliliği gibi oransal standartları,
  • Kurum iç denetimlerini,
  • BDDK, TBB ve TMSF gibi kurumların faaliyetlerini

detaylı bir şekilde düzenleyen ve kısıtlayan maddeler içermektedir.

Bankacılık kanunu ilgili link takip edilerek BDDK sitesinden indirilebilir. 

*20 Ekim 2014  tarihinde Bankacılık kanunu ile ilgili değişiklik tasarısı meclise sunulmuştur.

Bu terimin ingilizce karşılığı: Banking Law